"THAI RICH" ขนมหวานแช่แข็ง อร่อยได้นาน ไม่ต้องพึ่งสารกันบูด
"เราเป็นโรงงานของคนรุ่นใหม่ สารกันบูดไม่มี สารกันราไม่มี ระบบแช่แข็งที่เราใช้อยู่ ต้นทุนมันแพงกว่าสารกันบูดสารกันราเสียอีก เราใช้ความเย็นต่ำกว่าจุดเยือกแข็งหยุดเชื้อตั้งแต่เริ่มผลิตจนถึงมือลูกค้า เรามีประสบการณ์ที่ทำให้ขนมหวานแช่แข็งคงรสชาติความอร่อยไว้ได้" บันไดก้าวแรกสู่ธุรกิจขนมหวานแช่แข็ง นี่คือถ้อยคำที่บ่งบอกถึงความเชื่อมั่นของผู้ประกอบการสาวเจ้าของนาม "ตะวัน บุญฤทธิ์ลักขณา" เจ้าของบริษัท ไทยริชฟู้ด กรุ๊ป จำกัด ผู้ผลิตขนมหวานแช่แข็งภายใต้แบรนด์ ìไทยริชî (THAI RICH) ชื่อนี้อาจไม่คุ้นหูนัก แต่ถ้าเอ่ยชื่อลูกค้าของไทยริชที่พอจะหยิบยกมากล่าวอ้างอย่าง เอ็มเคสุกี้ บาร์บีคิว ยำแซ่บ แบล็คแคนยอน และซีพี ฯลฯ ชื่อเหล่านี้การันตีศักยภาพขนมหวานแช่แข็งยี่ห้อไทยริชได้เป็นอย่างดี คุณตะวัน ยอมรับว่า พื้นฐานของตนในการก้าวขึ้นมาเป็นเจ้าของธุรกิจขนมหวานไม่ได้เติบโตจากโรงงาน แต่โตมาจากการเป็นเซลส์มาก่อน จึงมองเห็นช่องทางที่มีอนาคตของขนมหวาน ก่อนที่จะมาจับธุรกิจด้านนี้ เธอทำรีเสิร์ชจนมั่นใจจึงโดดเข้ามาเต็มตัว โดยพุ่งเป้าไปที่ร้านอาหารทั่วไป นำปัญหาหนักอกของเจ้าของร้านอาหารเหล่านั้นมาเป็นชนวนทำธุรกิจขนมหวานแช่แข็ง เนื่องจากร้านอาหารทั่วไปเมื่อทำขนมมาขายแล้ว หากขายไม่หมดต้องเททิ้ง คุณตะวันฉวยโอกาสทำรีเสิร์ชเรื่องนี้ สอบถามความต้องการของเจ้าของร้านอาหารจนมั่นใจว่า หากทำขนมแช่แข็งมาเสนอร้านอาหารเหล่านี้ ทุกร้านจะต้องแฮปปี้ เพราะเป็นการทำให้ปัญหาและความยุ่งยากต่างๆ หมดไป ขนมหวานแช่แข็งจึงเป็นทางออกที่ดี และเป็นการตอบโจทย์ที่ลงตัวที่สุดของบรรดาเจ้าของร้านอาหารทั้งหลาย และนี่คือบันไดก้าวแรกที่คุณตะวันใช้เปิดเส้นทางก้าวสู่การเป็นเจ้าของธุรกิจขนมหวานแช่แข็ง วงเงินลงทุนเริ่มต้น 0 บาท เมื่อข้อมูลมีพร้อม กำลังใจมีพร้อม แต่เงินในกระเป๋ากลับไม่พร้อม ความคิดที่จะเขย่าวงการขนมเมืองไทย เปลี่ยนวัฒนธรรมการทำขนมที่อยู่ในหม้อให้เป็นขนมที่อยู่ในตู้เย็นแทน จึงต้องชะงักไปชั่วขณะ อาศัยญาติเห็นความตั้งใจจริงจึงหยิบยื่นน้ำใจให้ 8,000 บาท เงินก้อนแรกที่ใช้เริ่มต้นธุรกิจก้อนนี้ถูกละลายไปเป็นตู้แช่ใบเล็กๆ หม้อและเตาขนาดย่อมตามฐานะของนักธุรกิจมือใหม่ ในที่สุด ธุรกิจผลิตขนมหวานแช่แข็งได้ถือกำเนิดขึ้นในปี 2540 เปิดตลาดด้วยบัวลอยงาดำน้ำขิง ขนมหวานตัวนี้เป็นเสมือนแม่เหล็กดูดรายได้เข้าโรงงาน โดยมีกำลังผลิตได้วันละ 30 แพ็ก ทำเสร็จส่งเข้าตู้แช่ กว่าจะแข็งต้องใช้เวลา 7-8 ชั่วโมง ด้วยเหตุนี้ จึงหลับและตื่นตรงข้ามกับคนทั่วไป เพื่อให้การผลิตทันกับการแข็งตัวของขนม ช่วงเริ่มต้นนั้นมีกำลังคนเพียงคนเดียว เป็นทั้งนายจ้างตามความใฝ่ฝันของตนเองได้สำเร็จ ในขณะเดียวกัน ก็เป็นทั้งลูกจ้างเบ็ดเสร็จในตัว ต้องทำทุกอย่างชนิดที่ย้อนหันหลังกลับไปมองตนเองแล้ว คุณตะวันถึงกับหลุดคำพูดออกมาประโยคหนึ่งว่า "ไม่อยากกลับไปลำบากเช่นนั้นอีกแล้ว เขานอนกันกี่โมง เราไม่เคยได้นอนเหมือนเขา เขาตื่นกันกี่โมง เราก็ไม่ได้ตื่นเหมือนคนทั่วไป"ร้าน "บัว" ให้โอกาสการตลาดยุคบุกเบิก ในการบุกเบิกตลาดยุคเริ่มต้นนั้น แม้คุณตะวันจะทำรีเสิร์ชมาอย่างดีแล้วก็ตาม ถึงเธอจะเชื่อมั่นว่าสินค้าของเธอตอบสนองความต้องการของบรรดาเจ้าของร้านอาหารได้เป็นอย่างดีแล้วก็ตาม ครั้นถึงเวลาเดินสายรุกตลาดเข้าจริง คุณตะวันต้องแบกภาระในการเปลี่ยนทัศนคติของบรรดาร้านอาหารต่างๆ ซึ่งมีความเชื่อว่าขนมหวานแช่แข็งจะไปอร่อยกว่าทำสดๆ ได้อย่างไร มิหนำซ้ำยังคิดเอาเองว่า ขนมหวานแช่แข็งต้องใส่สารกันบูดและสารกันราอย่างแน่นอนจึงสามารถเก็บไว้ได้นาน คุณตะวันต้องใช้เวลาในการป้อนข้อมูลเพื่อเปลี่ยนทัศนคติใหม่เกี่ยวกับการแช่แข็งให้ร้านอาหารต่างๆ เข้าใจ ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลา และทำให้ตลาดขนมหวานแช่แข็งของเธอไม่โตเท่าที่ควร กระทั่งวันหนึ่ง คุณตะวันตัดสินใจเข้าหาร้านอาหารชื่อดังในขณะนั้น นั่นคือ "ร้านอาหารบัว" ซึ่งมีสาขากว่า 10 สาขา การเจรจาประสบความสำเร็จ ด้วยเจ้าของร้านอาหารบัวเป็นผู้มีคุณธรรม และเข้าใจในการทำธุรกิจ จึงให้โอกาสนักลงทุนมือใหม่อย่างคุณตะวันส่งบัวลอยน้ำขิงเข้าร้านอาหารบัวทุกสาขา และจ่ายเป็นเงินสดทันที ที่น่าประทับใจยิ่งกว่านี้ก็คือ ร้านอาหารบัวยังเป็นลูกค้าที่ควักกระเป๋าลงทุนซื้อตู้แช่เองอีกด้วย ในแง่การทำธุรกิจแล้วผู้ผลิตต้องให้เซอร์วิสเรื่องตู้แช่แก่ลูกค้า แต่รายนี้ลูกค้าขอลงทุนเองเพื่อให้โอกาสแก่ผู้ผลิต ถือเป็นคุณธรรมที่น่ายกย่องของร้านอาหารบัว ซึ่งขอชื่นชมไว้ ณ ที่นี้ ขนมหวานแช่แข็งตบเท้าเข้าห้าง รายได้จากบัวลอยน้ำขิงแช่แข็ง ได้แปรสภาพเป็นอุปกรณ์และเครื่องจักรภายในโรงงาน จากโรงงานเล็กๆ เริ่มเติบโตขึ้นเรื่อยๆ จากบัวลอยน้ำขิงซึ่งเป็นพระเอกมาตลอด เริ่มจับคู่หานางเอกอย่างบัวลอยเผือก ขนมหวาน 2 เมนูนี้เกี่ยวก้อยกันเจาะตลาดหาลูกค้าที่มีชื่อเสียงหลายแห่ง ทั้งร้านอาหารและร้านกาแฟที่อยู่ตามห้างสรรพสินค้า อาศัยที่เคยเป็นเซลส์มาก่อนจึงรู้ช่องทางเข้าหาลูกค้า ธุรกิจขนมหวานแช่แข็งไทยริช เติบโตและมีอนาคตขึ้นเรื่อยๆ ในฐานะ OEM หรือรับจ้างผลิตให้แก่แบรนด์หรือบริษัทอื่นๆ เมนูขนมหวานแช่แข็งทยอยออกสู่ตลาดเพื่อป้อนความต้องการของผู้บริโภคมากขึ้น ทั้งทับทิมกรอบ (แช่แข็งแล้วทุบกินได้เลยโดยไม่ต้องใส่น้ำแข็ง) ลอดช่องน้ำกะทิ ข้าวเหนียวทุเรียน กล้วยไข่บวชชี สาคูถั่วดำ ฯลฯ ที่น่าจับตามองคือ ขนมเหล่านี้เมื่อแช่แข็งแล้วยังคงความอร่อยได้โดยรสชาติไม่เปลี่ยนแปลง อย่างทับทิมกรอบ แช่แข็งแล้ว แป้งไม่แข็งกระด้าง แป้งบัวลอยน้ำขิงก็เช่นกัน ปกติแช่ตู้เย็นแป้งจะแข็งกระด้างหมดความอร่อยทันที เมื่อสอบถามถึงเคล็ดลับตรงนี้ คุณตะวัน ตอบทันทีว่า อยู่ที่เทคนิคและประสบการณ์ที่สั่งสมมาตลอด 15 ปี อย่างแป้งที่ใช้ทำบัวลอยน้ำขิง ต้องใช้แป้งถึง 15 ชนิด ทำให้แป้งไม่เกาะติดกัน ไม่แตกง่าย ไม่แข็งกระด้างเมื่อแช่แข็ง เมื่อนำไปเข้าไมโครเวฟ แป้งก็จะนุ่มน่ารับประทาน นอกจากเมนูขนมหวานตำรับไทยแล้ว ขนมหวานในตระกูลผลไม้ลอยแก้วที่เน้นคอนเซ็ปต์ไม่หวานมาก ค่อยๆ ทยอยออกสู่ตลาดทั้งในประเทศและต่างประเทศ ผลไม้ลอยแก้วแช่แข็งทุบแล้วกินได้เลย ไม่ต้องหาน้ำแข็งมาใส่มาเติมให้ยุ่งยาก ถือว่าเป็นความสะดวกรูปแบบใหม่ของการรับประทานผลไม้ลอยแก้วในยุคนี้ เมืองไทยเป็นเมืองแห่งผลไม้ การแปรรูปผลไม้เป็นขนมหวานลอยแก้วไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่การทำ ผลไม้ลอยแก้วให้เป็นขนมหวานแช่แข็งกลายเป็นสิ่งใหม่ที่กำลังได้รับความนิยมจากตลาดอย่างคาดไม่ถึง โดยเฉพาะสละลอยแก้ว กระท้อนลอยแก้ว ลูกตาลลอยแก้ว มังคุดลอยแก้ว สตรอเบอร์รี่ลอยแก้ว ฯลฯ ต่างพาเหรดเข้าห้างสรรพสินค้าและร้านอาหารต่างๆ อย่างคึกคัก โดยมีตัวเลขการผลิตที่เพิ่มขึ้นเป็นตัวชี้เบาะแสของความสำเร็จ ได้เวลาแจ้งเกิดขนมหวาน "ไทยริช" คุณตะวันเป็น OEM (Original Equipment Manufacturer) หรือรับจ้างผลิตให้แก่แบรนด์อื่นๆ มาได้หลายปี กระทั่งวันหนึ่งลูกค้าซื้อเครื่องมาผลิตเอง ทำให้รายได้สั่นคลอน จุดนี้เองจึงคิดสร้างแบรนด์เป็นของตัวเองโดยเน้นความเป็นไทยจึงลงตัวที่ชื่อ "ไทยริช. THAI RICH" เริ่มทำตลาดอย่างจริงจัง จากเดิมที่จดทะเบียนเป็นคณะบุคคลก็เปลี่ยนมาเป็นบริษัท เสริมทีมขายอย่างเป็นระบบ พร้อมทั้งพัฒนาระบบการผลิตให้มีมาตรฐานสากลรองรับ โดยได้รับการสนับสนุนจากกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม ผลักดันจนได้รับเครื่องหมายรับรอง ISO, GMP, HACCP และ HALAL นอกจากนี้ ยังได้รับแรงเชียร์จากกรมส่งเสริมการส่งออก กระทรวงพาณิชย์ จนมีโอกาสนำขนมหวานของไทยไปเปิดตัวในต่างประเทศ "ที่ผ่านมา ร้านอาหารรายใหญ่ยอมรับสินค้าเรา ก็เพราะเรามีระบบที่เป็นมาตรฐานสากล เราวางแผนงานไว้ว่า อีก 2 ปีข้างหน้า เราจะต้องส่งออกได้อย่างแน่นอน ที่มั่นใจก็เพราะเราวางแผนมาแล้ว 2 ปี เรามีข้อมูลลูกค้าพอสมควร และที่สำคัญคือ รสชาติขนมไทยและผลไม้ไทยเป็นที่ยอมรับของต่างชาติอยู่แล้ว อีก 2 ปี เราจะทำมะพร้าวลอยแก้วส่งออก นี่เป็นความลับของบริษัทเลย เราทำรีเสิร์ชมา 2 ปี ลูกค้าต่างชาติเขาจะชอบมะพร้าวของเรามาก สำหรับจีนแล้วเขาชอบมังคุด เงาะ ลิ้นจี่ ลำไยลอยแก้ว ส่วนสิงคโปร์ อินโดฯ มาเลย์ ชอบทับทิมกรอบ ชอบลอดช่องน้ำกะทิ ส่วนเวียดนาม ลาว กัมพูชา ชอบเหมือนๆ กันคือ สละลอยแก้ว โรงงานของเราเน้นและโฟกัสไปที่ลอยแก้ว เราสามารถแปรรูปผลไม้ได้มาก ในช่วง 5 ปีทำสละลอยแก้ว ถือว่าประสบความสำเร็จอย่างมาก เราซื้อสละจากชาวสวนจันทบุรีเดือนหนึ่งเป็นเงินครึ่งล้าน ทุกวันนี้เราสามารถผลิตขนมหวานที่เป็นถ้วยประมาณ 6,000-10,000 ถ้วย/วัน ส่วนที่เป็นถุงผลิตได้ 4,000-8,000 ถุง/วัน ตัวเลขนี้ยังถือว่าเราผลิตได้น้อย ทุกวันนี้ผลิตได้ไม่ทันกับความต้องการของลูกค้า ออร์เดอร์มีเป็นหมื่น เราผลิตได้หลักพันเอง เราจึงต้องสั่งเครื่องตัวใหม่จากญี่ปุ่นมาเสริมการผลิต ต่อไปเราจะทำให้ต่างชาติรู้จักขนมไทย รู้จักผลไม้ไทย ผลไม้บางอย่างออกปีละครั้ง เรามีแผนจัดการได้ไม่กังวลเรื่องนี้ อย่างลูกตาลเราเรียนรู้กับมันมา 10 ปี ตอนนี้ลูกตาลในเมืองไทยมีไม่พอ เราก็ไปเอาลูกตาลจากพม่าจากเขมรมาใช้ เราเอาแห้วจากเมืองจีนมาทำทับทิมกรอบได้อร่อยมาก แล้วเราก็ส่งไปขายเมืองจีน เขากินแล้วชอบมาก เราเอามะม่วงจากพม่ามาทำน้ำมะม่วงได้หอมมาก เราเรียนรู้มันมามากพอ เราชนะมันแล้ว ทุกประเทศใน AEC เราอยากค้าขายกับเขาหมด เราอยากเอาขนมไทยไปให้เขารู้จักกันทั่วโลกเลย" นี่คือถ้อยคำที่ประกาศความสำเร็จของ คุณตะวัน บุญฤทธิ์ลักขณา หญิงสาวผู้สร้างวัฒนธรรมใหม่ในการผลิตขนมหวานแช่แข็ง โดยมีจุดยืนบนวัฒนธรรมขนมของชาติเป็นเครื่องท้าทายทางธุรกิจ จับตามองธุรกิจที่อิงวัฒนธรรมให้ดี เมื่อใดที่ 10 ชาติในอาเซียนรวมตัวเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน หรือ AEC ในปี 2558 เวลานั้นคำว่า ìวัฒนธรรมî จะมีบทบาทเด่นชัดที่สุด ข้อมูลโดย มติชน
ญามี่ 
Comments
Log in or Register to write a comment.